De eerste stappen zijn gezet

Na een goed nachtje rustig opgestaan. De duif zit tegenwoordig al op de balustrade verlangend te kijken of onze deuren open gaan. Geopende deuren betekent namelijk een korstje brood. Wat een heerlijk wakker worden als de naaktoogduif ( ik maak geen grapje), de troepiaal, suikerdiefje en de blauw blauw om je heen scharrelen en allemaal genieten van dat stukje brood.
Felicity had een klein beetje spanning vanmorgen. Haar dolfijn luisterde gisteren niet....zou Bonnie het vandaag wel doen? Na nog wat puntjes te hebben benoemd en opgeschreven, want dan is het uit je hoofd, was de lucht geklaard.
Na wat hier soms als een hele dag aanvoelt...ook wel logisch als je al om 6 uur buiten zit...naar de therapie gewandeld. Felicity had haar punten lijstje mee en kon het benoemen naar de therapeuten. Wat is ze toch gegroeid! Therapeuten hebben begrip en respect wat maakt dat Lic zich gezien en gehoord voelt. En dolfijn Bonnie was met de juiste vin opgestaan en deed goed mee.
Het is wat onstuimig weer vandaag, gerommel in de lucht en zowaar een klein warm buitje. De druppel raken eigenlijk geeneens de grond want zijn dan al verdampt.
Op de terugweg een ijsje met onze gezellige vrienden familie, wat winkeltjes afgestruind en daarna beide weer terug naar onze eigen huisjes.
Richard en ik hadden allebei nog geen water gezien en wilde graag afkoelen in het zwembad. Rich eerst, dan bleef ik wel bij Felicity ( ons huisje heeft nl geen zicht op het zwembad). Na een tijdje kreeg ik fiat van Felicity om ook te gaan zwemmen en als papa gelijk terug zou komen zou zij haar therapeuten erbij roepen. Zij wilde even alleen zijn! Oké volwassen dochter.....slik.
De dag afgesloten met een eigen klaargemaakte maaltijd en wat lichamelijke verzorging.
Truste het was weer een topdag...